Ωδή στη ζωή

Τα χέρια ανοίγω

Τα μάτια

Τα χείλη

Ξημέρωσε, ήδη

Γυμνό κορμί

Ώριμο δέρμα

Ξυπνά από ύπνο αδρή

Άραγε

Πιο  συναίσθημα έπνιξε το φεγγάρι

Πιο  δεμένο "γιατί" τη σιωπή  μου τη λύνει

Ψιθύρους σα να ψέλνω

Αβίαστα λόγια ΄

Μια Δευτέρα του Απρίλη

Τον ίδιο ήλιο αντίκρισα

Με πόνο, δάκρυ κι αίμα αγνό

Τυλιγμένος

Να λευτερωθώ με το κλάμα

Επιδίωξα

Ο πατέρας ψηλά

Με μια ψυχή που ‘φυγε βιαστικά

Στη γη ,

Μάνα

Γυναίκα

Παιδιά

Αδέλφια

Και σήμερα το γέλιο σας θα ακούσω

Τα ίδια χαμόγελα

Πιο λαμπερά θα ανταμώσω

Την αγάπη

Πάλι απόψε

Θα ‘χω συντροφιά

Μαζί με φίλους κι εχθρούς

Στο περιβόλι της καρδιάς

Που ανθίζει και μαραίνεται τους μήνες

Ψιθύρους ψέλνω δυνατά

Μια ωδή στη ζωή που μου χάρισαν

Κι έπλασα την, ζωή  δική μου

03.04.2015