Φωνές και πρόσωπα
Απόψε έχουν σωπάσει
Αυτή τη νύχτα που διάλεξε η μοναξιά
Να με συντροφέψει.
Κρεμασμένες στον τοίχο οι ελπίδες
Και τα όνειρά μου με βαριές αλυσίδες
Νεκροί εφιάλτες στο χρόνο μου.
Η σιωπή ακούει τον πόνο μου
Οι ώρες που φεύγουν τον σβήνουν
Η μέρα που φθάνει τον ξαναζωντανεύει
Και το σκοτάδι της σκέψης
Πως κάποτε ζούσε
Μ’ αγριεύει…
22/12/1999
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου