Χωρισμός

Μεσημέρι 

Στου αγέρα την κάφτρα

Καίω τη θύμηση σε ό,τι με πονά

Αφήνω στην άμμο την πνοή του έρωτά μας

Να την καταπιεί το κύμα

Όπως τα όνειρα που χτίζαμε

Παλάτια στην άμμο

Αφήνω τα δάκρυα που ξέχασες στην αγκαλιά μου

Χρεωμένα σε σένα

Μέχρι να τα στεγνώσει η απόσταση

Αφήνω το χρόνο να σε διαγράψει

Και την αλμύρα της θάλασσας να μου κλείσει τις πληγές

Συγνώμη που έχασες μαζί μου το χρόνο σου

Μα λυπάμαι που σου ‘δωσα ένα κομμάτι της ζωής μου

Κράτα το να συγκρίνεις τα πάθη σου...