Απέραντο βαθύ αυτό που αφήνεται εμπρός σου.
Άσπρα κύματα, μανιασμένα και ήρεμα, απειλητικά.
Συνεπιβάτες στο ταξίδι σου.
Οδηγοί των πιο τρελών σκέψεών σου,
πρωτεργάτες της λήθης που δεν επέτρεψες να σβήσει απ’ τη μνήμη τη μορφή της.
Γι’ αυτήν επιστρέφεις κι έχεις θέα το γνωστό άγνωστο.
Αυτό που γνώρισες τότε που έφευγες.
7/7/2001
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου